Opiekun zwierząt domowych

św. Roch

16 VIII – wspomnienie liturgiczne  

Roch se la Croix urodził się w 1295 r. w magnackiej rodzinie na południu Francji, jako jedyny syn rządcy Montpellier. W wieku 19 lat stracił oboje rodziców. Po sprzedaniu odziedziczonego po nich majątku i rozdało wszystkiego ubogim i wyruszył do Rzymu. We włoskim miasteczku Acquapendente zastała go epidemia dżumy. Tam w miejscowym szpitalu opiekował się zarażonymi. W Rzymie spędził 3 lata, gdzie dokonał wielu cudownych uzdrowień. W czasie powrotu do Francji zaraził się dżumą w Piacenzie. By nie zarażać innych, ukrył się w pobliskim lesie. Tam odnalazł go pies, który przynosił mu pożywienie i nie pozwolił umrzeć. Po wyzdrowieniu udaje się w drogę powrotną do Francji. W drodze powrotnej został, jako domniemany szpieg włoski, wtrącony do więzienia, w którym zmarł nierozpoznany.
W ikonografii przedstawiany jest jako młody pielgrzym lub żebrak w łachmanach, z psem liżącym mu rany albo biegnącym obok z chlebem w pysku.
Św. Roch jest patronem chroniącym od wszelkich chorób i szczególnym opiekunem zwierząt domowych. W Akwizgranie wzywany był w przypadku chorób koni. W 2001 r. kard. Józef Glemp ogłosił św. Rocha patronem polskich lekarzy weterynarii.

Szczegóły

Kategoria: Nasi Patronowie

Poprawiono: 17 sierpień 2018

Czytaj więcej...